Lezing Tommy Wieringa tijdens lancering Bij Voorbaat Verdacht
Auteur Tommy Wieringa is fel SyRI-criticus sinds dag één. In zijn even prachtige als verontrustende Kousbroeklezing uit 2015 stelde hij dat de overheid zich met het gebruik van SyRI bediende van ‘volksvijandige software’. Zijn weerstand tegen het risicoprofileringssysteem leidde ertoe dat hij zich als mede-eiser aansloot bij de bodemprocedure tegen SyRI. Op 19 januari jl. sprak Wieringa op de kick-off bijeenkomst van de SyRI-rechtszaak en de publiekscampagne Bij Voorbaat Verdacht.
In zijn lezing stelt Wieringa dat we moeten zoeken naar een juridisch immuunsysteem om ons te beschermen tegen onvrijwillige schendingen van onze persoonlijke levenssfeer. Onze binnenwereld dreigt door de verregaande datahonger van overheid en bedrijven volledig transparant te worden, ten koste van onze vrijheid. “Dit binnenstebuiten keren van onze binnenwereld is de droom van alle tirannen, wantrouwige overheden, gevangenisbewaarders en bedrogen echtgenoten ter wereld”, stelt Wieringa. “Onze privé-sfeer, die uit de aard der zaken een ‘binnen’ is, is openbaar geworden voor overheden en marktpartijen, die vrijelijk dataminen in onze levens. Zo worden gehoorzame burgers en trouwe consumenten gekweekt.”
Ook geeft Wieringa een bloemlezing uit zijn ‘digitale biechtstoel’. Uit nieuwsgierigheid naar hoe er binnen de overheid met persoonsgegevens wordt omgegaan, opende auteur Tommy Wieringa een e-mail account waar ambtenaren hun ervaringen met privacyschendingen binnen de overheid anoniem konden delen. De bekentenissen die hij kreeg, zijn ontluisterend. Persoonsgegevens die burgers met de overheid delen liggen te grabbel, en ambtenaren maken volop misbruik van het gebrek aan waarborgen binnen onze overheidsburelen. “Hun nieuwsgierigheid valt mijn respondenten nauwelijks te verwijten”, stelt Wieringa. “Verwijtbaar is alleen een overheid die meer data verzamelt dan de Stasi ooit had kunnen dromen, en die onverschillig ter beschikking stelt aan andere bestuursorganen, bezwaarcommissies en incassobureau’s – om maar een paar hongerige dataconsumenten te noemen.”
Kijk de volledige lezing van Wieringa hierboven terug.
